Dünyada çoğu zaman yurtdışı projeleri ile yerli projeler arasında bir tartışma var, şu anda çoğu bireysel yatırımcı yerli projeleri duyduğunda genellikle uzak duruyor, birçok proje ise yerli ekip olmasına rağmen, dışarıdan birini kapak olarak getirmek zorunda kalıyor. Ancak nihayetinde, bu proje ekibinin kurucusunun vizyonu ve iş yapma düşünce tarzı arasındaki farktır.

İş yapmanın nihai amacı her zaman para kazanmak ve kar elde etmektir, ancak süreçte müşteriye sunulan deneyim farklılık gösterir; sonuç ve itibar ise tamamen farklıdır.
Yerli projelerin birçok kurucusu dürüst olmak gerekirse, birçok kişi sahile ulaşıp, ayağındaki çamurları temizleyip, saygın bir insan olduktan sonra, çocukluklarında maddi yetersizlik döneminde edindikleri cimri düşünce yapısını değiştiremiyorlar. Bu, bir hikayede kaykay tahtası toplayan emekli Pekin bürokratı gibi; parlayarak parlayan bir kama, ama parmak aralarından bir parça gümüş bile sızdırmaya gönüllü değil. Herkes çok oynayıp çok kesildiği için, elbette bunu hatırlayacaklar, bu yüzden de itibarları bozuldu. Bunun bir çözümü yok, üç nesil geçmesi gerekiyor ki soylu olabilsin, bunun için zamana ihtiyaç var.
Birçok yurt dışı projede, kurucuların çoğu çocukluğundan itibaren maddi açıdan zengin bir ortamda büyümüştür. Her yıl Noel zamanı, bir ay boyunca yardımseverlik ruhuyla dolu mutlu zamanların tadını çıkararak, güzel çocukluk anılarına sahip olurlar ve toplulukla maddi zenginliği paylaşmanın mutluluğunu anlarlar. Bu nedenle, kullanıcıların para kazanma sürecinde hem alma hem de geri verme bulunur, bu da insanlara iyi bir deneyim sunar. Gülümseyen insanları itmemek gerekir; kurucular, önce bir miktar kan vermekten çekinmez, biraz airdrop yapar ya da pump yaparak fiyatı yüksek seviyelere çıkarıp hemen büyük bir düşüşle hasadı toplamak yerine, ekosistem geliştirmek ve daha fazla insanın katılımını sağlamak için yavaşça değer elde etme stratejisi izlerler. Bu durumda, itibar elbette iyi olur.