Ethereum Çıkmazı: Üç Tabaka Teorisi ile Aşağı Yönlü Sebepleri İncelemek

Son zamanlarda, Ethereum'un (ETH) performansı geniş bir ilgi uyandırdı. Teknik ve geliştirici temeli hala güçlü olmasına rağmen, piyasa performansı pek iç açıcı değil. Bu durumu arz ve talep açısından, üç oyun teorisi kullanarak derinlemesine analiz edelim.

Talep Tarafı Analizi

Ethereum talebi, iç ve dış olmak üzere iki alana ayrılabilir.

İç talep, esas olarak Ethereum teknolojisinin gelişiminden kaynaklanan yeni uygulamalardan gelmektedir, örneğin erken dönem ICO'lar ve sonrasındaki DeFi patlaması. Ancak, bu döngüde, başlangıçta büyük beklentilerle bakılan L2 ve Restaking, beklenildiği gibi piyasayı ateşlemedi. L2 ekosistemi ana zincirle yüksek oranda örtüşmekte, bu da yeni bir işlem coşkusunu tetiklemeyi zorlaştırmaktadır. PointFi ve Restaking, bir miktar ETH'yi kilitlemiş olsalar da, yeni ETH cinsinden varlıklar yaratmamıştır. Büyük Restaking projeleri olan Eigen, Rez, Ethfi'nin fiyatlama yetkisi, aslında borsalara kaymış ve USDT cinsinden fiyatlandırılmaya başlanmıştır. Bu durum, bir önceki döngüde YFI, CRV, COMP gibi projelerin zincir üzerinde ETH cinsinden fiyatlandırılmasıyla büyük bir tezat oluşturmaktadır.

Ayrıca, EIP1559'un getirdiği yakma mekanizmasının etkisi L2'nin yükselişi nedeniyle büyük ölçüde azaldı. Çok sayıda işlem L2 ağına yönlendirildi ve bu da ana zincirdeki yakma miktarının büyük ölçüde azalmasına yol açtı, bu da ETH'ye olan talebi daha da zayıflattı.

Dış talep açısından, makro çevre bir önceki genişlemeden bu tur sıkılaşmaya geçti. Kurumsal yatırım araçları da tek yönlü akan Grayscale Trust'tan iki yönlü akışa sahip ETF'lere dönüştü. ETF'nin açılmasından bu yana bir ay içinde net çıkış 140,83K'a ulaştı, bu da çoğunlukla Grayscale dönüşümünden kaynaklanıyor; bu durum Bitcoin ETF'sinin sürekli net akışına zıt bir tablo oluşturuyor.

Arz Tarafı Analizi

Ethereum temelde bir temettü varlığıdır, ancak arz mekanizması POW'dan POS'a geçtikten sonra önemli değişiklikler geçirmiştir.

POW döneminde, madenciler yüksek sabit maliyetlerle (madenci makineleri yatırımı gibi) ve artan maliyetlerle (elektrik ücreti, barındırma ücretleri gibi) karşı karşıya kalıyorlar. Bu maliyetler, fiat para birimi cinsinden hesaplanır ve çoğu geri alınamaz batık maliyetlerdir. ETH fiyatı madencilik maliyetinin altına düştüğünde, madenciler satmak yerine coin biriktirmeyi tercih ederler, bu da bir bakıma ETH fiyatına destek sağlamaktadır.

Ancak, POS döneminin durumu tamamen farklıdır. Doğrulayıcıların yalnızca daha düşük altyapı maliyetlerine ihtiyacı vardır ve stake edenlerin neredeyse hiç fiat para maliyeti yoktur. Bu, "kapama fiyatı" kavramının ortadan kalkmasına neden oldu; stake edenler ödülleri sınırsız bir şekilde çekip satabilir, bu da fiyat alt sınırını koruma mekanizmasının eksikliğine yol açar.

Tarihsel Dersler ve Gelecek Beklentileri

Ethereum'un mevcut sıkıntıları 2018 ICO dönemindeki deneyimlere kadar uzanmaktadır. O dönemde, birçok proje düzensiz bir şekilde ETH satışı yaparak fiyatların düşmesine neden oldu. Benzer durumların yaşanmasını önlemek için Ethereum topluluğu "çekirdek çember" kavramını güçlendirdi, ancak bu durum ekosistemin bazı sorunlarına yol açtı:

1. Bölme hızı çok düşük, elde edilebilecek kayda değer likiditeye sahip projelerin sayısı azalıyor.
2. "Halı" projesinin değeri çok yüksek, bu da genel Beta getirilerinin diğer kamu blok zincirlerinden düşük olmasına neden oluyor.

L2 akışını ve POS'un getirdiği düşük maliyetli baskıyı birleştirerek, Ethereum ciddi zorluklarla karşı karşıya.

İlham

1. Temettü veren varlıkların sağlam bir maliyet yapısına sahip olması gerekir ve likidite arttıkça fiyat alt sınırını sürekli olarak yükseltmelidir.
2. Ekosistem, ana parayı değerleme varlığına dönüştürmeye, talep ve likidite tabanını genişletmeye odaklanmalı, sadece fiyat artışına dayanmakla kalmamalıdır.

Ethereum'un deneyimi, tüm kripto para endüstrisine değerli dersler sunmakta olup, derinlemesine düşünülmesi ve örnek alınması gereken bir konudur.