Vadeli İşlemlerin Risk Mekanizması ve borsanın Güvenlik Garantileri
Vadeli İşlemler, yüksek kaldıraç ve yüksek risk özelliklerine sahip karmaşık bir finansal türevdir. Piyasanın istikrarını ve adaletini korumak için borsa, kapsamlı bir risk yönetim sistemi oluşturmuştur. Bu makalede, bu sistemin temel bileşenlerini derinlemesine inceleyeceğiz; teminat sistemi, zorunlu tasfiye mekanizması, risk koruma fonu ve otomatik pozisyon azaltma mekanizması (ADL) gibi.
Vadeli İşlemler'in risk yönetim çerçevesi
Vadeli İşlemler'in risk yönetim çerçevesi esasen üç seviyeden oluşur:
Zorunlu Tasfiye: Kullanıcının teminatı yetersiz olduğunda otomatik olarak tasfiye işlemi başlatılır, bu en temel risk kontrol yöntemidir.
Risk Koruma Fonu: Zorla tasfiye nedeniyle oluşan açık pozisyon kayıplarını telafi etmek için kullanılır, sistematik riskin tamponudur.
Otomatik Azaltma Mekanizması ( ADL ): Aşırı durumlarda, zararları telafi etmek için kâr eden tarafın pozisyonunun zorla kapatılması, son savunma hattıdır.
Bu üç mekanizma, "şelale" tarzında bir risk yönetim zinciri oluşturur, katman katman ilerler ve Vadeli İşlemler pazarının güvenlik kalkanını birlikte inşa eder.
Teminat ve Kaldıraç
Teminat, Vadeli İşlemler borsasında işlem yapmanın temelini oluşturur ve ikiye ayrılır: başlangıç teminatı ve sürdürülen teminat.
Başlangıç teminatı: Pozisyon açmak için gereken en düşük teminat, maksimum kullanılabilir kaldıraç oranını belirler.
Teminat: Pozisyonu sürdürmek için gereken minimum teminat, bu değerin altına düşerse zorla kapatılma tetiklenecektir.
Borsalar genellikle farklı risk tercihlerini karşılamak için ayrı hesap, tam hesap ve kombinasyon teminatı gibi çeşitli modeller sunar.
Tek bir büyük pozisyonun piyasada dalgalanmalara neden olmasını önlemek için, borsa basamaklı marj sistemi uygulamaktadır. Pozisyon büyüklüğü arttıkça, gereken marj oranı kademeli olarak artmakta ve en yüksek kullanılabilir kaldıraç buna bağlı olarak düşmektedir.
Zorunlu Tasfiye Mekanizması
Zorla tasfiye, borsanın risk kontrolünün ilk savunma hattıdır. Kullanıcının teminat oranı, sürdürme teminat oranının altına düştüğünde, sistem otomatik olarak zorla tasfiye sürecini başlatır:
Gerçekleşmemiş siparişleri iptal et
Büyük pozisyonlar için kısmi kapama veya merdiven tarzı zorla kapama uygulayın.
Piyasa emri ile tamamen kapatın, risk ortadan kalkana kadar.
Zorunlu tasfiye, son işlem fiyatı yerine tetikleme temeli olarak işaret fiyatını kullanır, böylece kısa vadeli fiyat dalgalanmalarının gereksiz tasfiyelere yol açmasını önler. Zorunlu tasfiye fiyatı ile iflas fiyatı arasındaki aralık, borsa risk kontrol sisteminin operasyon alanıdır.
Zorla tasfiye, ek bir tasfiye ücreti alınacaktır; bir yandan kullanıcıları risk yönetimini aktif olarak yapmaya teşvik ederken, diğer yandan risk teminat fonuna finansman kaynağı sağlamaktadır.
Risk Güvence Fonu
Risk güvence fonu, borsanın sistematik risklerle başa çıkmak için önemli bir aracıdır ve esas olarak zorla kapatma nedeniyle oluşan açık pozisyon kayıplarını telafi etmek için kullanılır. Fonun kaynakları şunları içerir:
Zorla Tasfiye Ücreti
Zorunlu tasfiye kazancı (, gerçek tasfiye fiyatı iflas fiyatından daha iyi olan kısım )
Çoğu ana borsa, risk koruma fonları kurar ve piyasaya güveni artırmak için düzenli olarak boyutlarını açıklar. Fonun boyutunun yeterliliği, borsanın risk toleransını doğrudan etkiler.
Otomatik Pozisyon Kapatma Mekanizması ( ADL )
ADL, borsanın risk yönetiminin son savunma hattıdır, sadece risk koruma fonu tükendiğinde aşırı durumlarda tetiklenecektir. Temel mantığı şudur:
Ters pozisyon sahiplerini "Kar Yüzdesi × Geçerli Kaldıraç" formülüne göre sıralayın
En yüksek sıralamadan başlayarak, pozisyonunun bir kısmını veya tamamını zorla kapat.
ADL'yi tetikleyen pozisyonun iflas fiyatı üzerinden hesaplama yapılacaktır
Borsalar genellikle kullanıcılara ADL risk göstergesi sunar, bu sayede kullanıcılar ADL'ye tabi olma olasılıklarını anlayabilir. Kullanıcılar, ADL riskini azaltmak için kaldıraçlarını düşürerek, kısmi kar alarak gibi yöntemler kullanabilirler.
Sonuç
Vadeli İşlemler risk yönetim sistemi, çok katmanlı, birbirleriyle ilişkili karmaşık bir sistemdir. Hem bireysel yatırımcıyı korur hem de tüm piyasanın istikrarını sağlar. Ancak, ne kadar mükemmel bir sistem tasarımı olursa olsun, riskleri tamamen ortadan kaldırmak mümkün değildir. Yatırımcı olarak, her zaman risk bilincini korumalı, kaldıraç kullanımını makul bir şekilde yapmalı ve pozisyon riskini proaktif bir şekilde yönetmeliyiz. Ancak bu şekilde, fırsatlar ve zorluklarla dolu bu piyasada yenilmez durumda kalabiliriz.
View Original
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
11 Likes
Reward
11
6
Repost
Share
Comment
0/400
JustHereForMemes
· 16h ago
Yine enayiler için büyük bir BTC~
View OriginalReply0
CommunityLurker
· 16h ago
Yine bir Tasfiye günü...
View OriginalReply0
BlockchainDecoder
· 16h ago
Libra belgesinin risk kontrolü kısmına bakıldığında, ADL mekanizmasının gerçekten de CVaR modeline daha yakın olduğu ve derinlemesine tartışmaya değer olduğu görülmektedir.
View OriginalReply0
screenshot_gains
· 16h ago
Yine likidasyonun eski hikayesi.
View OriginalReply0
rugpull_survivor
· 16h ago
Bunları araştırmayı bırak, tek tuşla dip yap ve işini hallet.
Vadeli İşlemler Trade Güvenlik Kılavuzu: Risk Yönetim Sistemi Üç Ana Mekanizmasının Analizi
Vadeli İşlemlerin Risk Mekanizması ve borsanın Güvenlik Garantileri
Vadeli İşlemler, yüksek kaldıraç ve yüksek risk özelliklerine sahip karmaşık bir finansal türevdir. Piyasanın istikrarını ve adaletini korumak için borsa, kapsamlı bir risk yönetim sistemi oluşturmuştur. Bu makalede, bu sistemin temel bileşenlerini derinlemesine inceleyeceğiz; teminat sistemi, zorunlu tasfiye mekanizması, risk koruma fonu ve otomatik pozisyon azaltma mekanizması (ADL) gibi.
Vadeli İşlemler'in risk yönetim çerçevesi
Vadeli İşlemler'in risk yönetim çerçevesi esasen üç seviyeden oluşur:
Zorunlu Tasfiye: Kullanıcının teminatı yetersiz olduğunda otomatik olarak tasfiye işlemi başlatılır, bu en temel risk kontrol yöntemidir.
Risk Koruma Fonu: Zorla tasfiye nedeniyle oluşan açık pozisyon kayıplarını telafi etmek için kullanılır, sistematik riskin tamponudur.
Otomatik Azaltma Mekanizması ( ADL ): Aşırı durumlarda, zararları telafi etmek için kâr eden tarafın pozisyonunun zorla kapatılması, son savunma hattıdır.
Bu üç mekanizma, "şelale" tarzında bir risk yönetim zinciri oluşturur, katman katman ilerler ve Vadeli İşlemler pazarının güvenlik kalkanını birlikte inşa eder.
Teminat ve Kaldıraç
Teminat, Vadeli İşlemler borsasında işlem yapmanın temelini oluşturur ve ikiye ayrılır: başlangıç teminatı ve sürdürülen teminat.
Borsalar genellikle farklı risk tercihlerini karşılamak için ayrı hesap, tam hesap ve kombinasyon teminatı gibi çeşitli modeller sunar.
Tek bir büyük pozisyonun piyasada dalgalanmalara neden olmasını önlemek için, borsa basamaklı marj sistemi uygulamaktadır. Pozisyon büyüklüğü arttıkça, gereken marj oranı kademeli olarak artmakta ve en yüksek kullanılabilir kaldıraç buna bağlı olarak düşmektedir.
Zorunlu Tasfiye Mekanizması
Zorla tasfiye, borsanın risk kontrolünün ilk savunma hattıdır. Kullanıcının teminat oranı, sürdürme teminat oranının altına düştüğünde, sistem otomatik olarak zorla tasfiye sürecini başlatır:
Zorunlu tasfiye, son işlem fiyatı yerine tetikleme temeli olarak işaret fiyatını kullanır, böylece kısa vadeli fiyat dalgalanmalarının gereksiz tasfiyelere yol açmasını önler. Zorunlu tasfiye fiyatı ile iflas fiyatı arasındaki aralık, borsa risk kontrol sisteminin operasyon alanıdır.
Zorla tasfiye, ek bir tasfiye ücreti alınacaktır; bir yandan kullanıcıları risk yönetimini aktif olarak yapmaya teşvik ederken, diğer yandan risk teminat fonuna finansman kaynağı sağlamaktadır.
Risk Güvence Fonu
Risk güvence fonu, borsanın sistematik risklerle başa çıkmak için önemli bir aracıdır ve esas olarak zorla kapatma nedeniyle oluşan açık pozisyon kayıplarını telafi etmek için kullanılır. Fonun kaynakları şunları içerir:
Çoğu ana borsa, risk koruma fonları kurar ve piyasaya güveni artırmak için düzenli olarak boyutlarını açıklar. Fonun boyutunun yeterliliği, borsanın risk toleransını doğrudan etkiler.
Otomatik Pozisyon Kapatma Mekanizması ( ADL )
ADL, borsanın risk yönetiminin son savunma hattıdır, sadece risk koruma fonu tükendiğinde aşırı durumlarda tetiklenecektir. Temel mantığı şudur:
Borsalar genellikle kullanıcılara ADL risk göstergesi sunar, bu sayede kullanıcılar ADL'ye tabi olma olasılıklarını anlayabilir. Kullanıcılar, ADL riskini azaltmak için kaldıraçlarını düşürerek, kısmi kar alarak gibi yöntemler kullanabilirler.
Sonuç
Vadeli İşlemler risk yönetim sistemi, çok katmanlı, birbirleriyle ilişkili karmaşık bir sistemdir. Hem bireysel yatırımcıyı korur hem de tüm piyasanın istikrarını sağlar. Ancak, ne kadar mükemmel bir sistem tasarımı olursa olsun, riskleri tamamen ortadan kaldırmak mümkün değildir. Yatırımcı olarak, her zaman risk bilincini korumalı, kaldıraç kullanımını makul bir şekilde yapmalı ve pozisyon riskini proaktif bir şekilde yönetmeliyiz. Ancak bu şekilde, fırsatlar ve zorluklarla dolu bu piyasada yenilmez durumda kalabiliriz.